Konu Başlıkları:
Kalp arter hastalıkları (koroner damar hastalığı) tanı ve tedavide son yıllarda sağlanan gelişmelere rağmen ülkemizde ve sanayileşmiş toplumlarda en önemli iş gücü kaybı ve ölüm nedeni olmaya devam etmektedir. Ancak bu oran, endüstrileşmiş toplumlarda son kırk yıl içinde azalmaya başlamıştır. Koroner kalp hastalığının epidemiyolojik özellikleri ülkeden ülkeye, toplumdan topluma farklılık göstermektedir. Koroner arter hastalığının sıklığı Kuzey Amerika, Batı Avrupa ve Avusturalya’da düşmekte, Doğu Avrupa ve Asya’da ise artmaktadır.
Ülkemizde koroner arter hastalığı ile ilgili olarak yapılan en detaylı çalışma TEKHARF çalışmasıdır. Bu çalışmaya göre ülkemizde 1.6 milyon kalp hastası bulunmakta ve yılda 130.000 kişi koroner arter hastalığından ölmektedir. 45-74 yaşları arasında ülkemizdeki koroner arter hastalığı kökenli ölüm oranı Avrupa ülkeleri arasında en yüksek düzeylerdedir. Koroner arter hastalığının en önemli nedeni olan aterosklerozun (damar sertliği) oluşumunun anlaşılmasındaki ilerlemeler sayesinde son 10 yılda tedavide de önemli gelişmeler sağlanmıştır. (Bakınız: Kalp Damar Hastalıkları Nedir?)
Koroner Arter Hastalığında Tanı
Koroner arter hastalığında tanıda kullanılan klasik yöntemler:
Koroner anjiyografi anatomik koroner arter hastalığının değerlendirilmesinde günümüzde hala altın standart yöntem olmakla birlikte invaziv (kanlı) oluşu nedeniyle son yıllarda koroner arterleri görüntülemeye yönelik non-invaziv (kansız) yöntemlere duyulan ilgi artmıştır. Koroner anjiyografide ölüm dahil majör komplikasyon riski yaklaşık %2’dir. Kontrast (damarı görüntülemek için verilen ilaç) toksisitesi, damara giriş yeri ile ilgili komplikasyonlar, radyasyon riski ve doktor dışında eleman ihtiyacı (hemşire, teknisyen) nedeniyle kalp damar hastalıklarının tanısında elektron beam tomografi (EBT), spiral BT (SBT), magnetik rezonans anjiyografi (MRA) ve multi-slice bilgisayarlı tomografi (MSBT) gibi alternatif tanı yöntemleri gündeme gelmiştir. Bununla birlikte hala
klasik koroner anjiyografinin yerini tam olarak tutan bir tanı yöntemi mevcut değildir.
Elektron Beam Tomografi (EBT) »